Pijn is een onmisbaar signaal dat ons lichaam beschermt en ziekte of lijden wordt door mensen niet altijd als iets ‘slechts’ ervaren. Maar er zijn ook ziekten waarbij mensen een ondragelijke pijn hebben en er is veel ‘lijden’ op deze wereld waarbij mensen zich soms vertwijfelt afvragen: ‘waarom grijpt God niet in’?! Wanneer we God verantwoordelijk houden voor alle ‘lijden’, dan zeggen we eigenlijk hiermee dat we het ‘lijden’ niet begrijpen en dat we lijden eigenlijk onterecht of oneerlijk vinden.

Wanneer wij mensen iets onterecht of oneerlijk vinden, dan suggereert dat dat mensen een ‘morele orde’ hebben: we vinden dingen goed zoals het verzorgen van zieken of het geven aan armen; of we vinden dingen verkeerd, zoals moord, een brute verkrachting of het uithongeren van mensen.

Voor een objectieve ‘morele wet’ moet er ook een objectieve ‘morele Wetgever’ zijn en die objectieve morele Wetgever kan alleen Iemand zijn maximaal rechtvaardig, maximaal genadig, Iemand Die buiten ruimte, natuur en materie; een Persoonlijkheid Die tijdloos en intelligent is: en dat is God!’

Maar, als God niet bestaat dan is er ook geen objectieve ‘morele’ Wetgever en dan kan er ook geen objectief ‘goed en kwaad’ zijn. Want als er geen God is, dan is ‘goed en kwaad’ subjectief en persoonlijk: de een verzorgt zijn zieke buurman en de ander vindt dat hij hem beroven mag omdat hij vindt dat hij recht heeft op zijn vermogen. Zelfs als we het éne boven het andere stellen, dan is er al sprake van subjectiviteit.

Het grootste deel van de mensen vindt dat iemand doden slecht is. Ieder mens heeft wel eens een schuldgevoel omdat hij vindt dat er dingen gedaan of gezegd zijn die eigenlijk niet gedaan of gezegd hadden moeten worden. We hebben allemaal een intuïtie dat zegt dat een kind verzorgen goed is en een kind doodmartelen verkeerd. Intuïtief weten we vaak of dingen goed of fout zijn; ieder mens heeft een geweten (de Bijbel: Romeinen 1:32).

Als er werkelijk ‘goed en kwaad’ bestaat, dan moet er ook een standaard zijn van ‘goed en kwaad’. Als de mensheid door evolutionaire toevalligheden zou zijn ontstaan, dan is ons begrip van ‘goed en kwaad’ toeval; bij een ander evolutionair proces had het ook volledig anders kunnen zijn. Die standaard is niet een mens en het kan eigenlijk logischerwijs alleen God zijn Die de standaard is. Gods standaard van ‘goed en kwaad’ kunnen we leren kennen in de Bijbel: het Boek waarin God Zich heeft geopenbaard. Hij heeft Zich bovendien geopenbaard in Jezus Christus Die het kon zeggen: ‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’ (de Bijbel: Johannes 14:9).